Wyniki odległe transplantacji narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 6, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013
W początkowym okresie rozwoju transplantologii najważniejsze było rozwiązywanie problemów chirurgicznych. Między innymi z tego powodu do dzisiaj w każdym kraju przeszczepieniami narządów zajmują się najlepsze ośrodki chirurgiczne. Po latach okazało się, że dobre odległe wyniki przeszczepiania narządów zależą od współpracy specjalistów różnych dziedzin, a o końcowym sukcesie decyduje współpraca również anestezjologów, internistów, radiologów, zespołów pielęgniarskich i rehabilitacyjnych. Wieloletnia opieka nad pacjentem po transplantacji narządu nie jest oczywiście możliwa bez współpracy lekarzy innych specjalności, jak np. kardiologów, ortopedów, dermatologów czy ginekologów. Z tego powodu w VI tomie znalazło się kilka rozdziałów na temat planowania i prowadzenia ciąży po transplantacji. Omówiono w nim także zagadnienia dotyczące dawców narządów, gdyż od nich w znacznej mierze zależy funkcja narządu po przeszczepieniu. Dużo uwagi poświęcono immunosupresji i jej powikłaniom.
Prof. dr hab. n. med. Leszek Pączek
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa
dr hab. n. med. Bartosz Foroncewicz
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie; od 2002 roku doktor nauk medycznych w zakresie chorób wewnętrznych; od 2004 roku specjalista chorób wewnętrznych; adiunkt w Klinice Immunologii Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Akademii Medycznej w Warszawie.
Od 1997 pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Opiekuję się pacjentami z chorobami nerek, wątroby, po przeszczepieniu narządów, z dolegliwościami w zakresie chorób wewnętrznych zarówno na oddziale, jak też w ramach specjalistycznej opieki ambulatoryjnej. Pełniłem obowiązki zastępcy ordynatora oraz kierownika poradni nefrologiczno-transplantacyjnej. Zdobyłem stopień doktora nauk medycznych w 2002 roku i doktora habilitowanego w 2014.
prof. dr hab. n. med. Krzysztof Mucha
Studia Medyczne ukończyłem w 1996 roku. Od 1997 roku pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Posiadam specjalizację z chorób wewnętrznych (2004), nefrologii (2008) oraz transplantologii klinicznej (2011) . Jestem w trakcie specjalizacji z immunologii klinicznej. Zajmuję się pacjentami: z chorobami nerek o różnej etiologii, po transplantacji narządów (nerki, wątroby, trzustki); z przewlekłą lub schyłkową niewydolnością nerek lub wątroby; wymagającymi diagnostyki i leczenia internistycznego; diagnostyki immunologicznej.
Zobacz również
Wirusy w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 9
Transplantologia – sukces oparty na współpracy
Transplantologia praktyczna - Tom 8
Farmakoterapia po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 7
Zakażenia w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 5
Postępy w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 4
Nawrót choroby podstawowej po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 3
Nowotwory po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 2
Transplantologia – medycyna przypadków, czy przypadek medycyny?
Transplantologia praktyczna - Tom 10
Odrzucanie przeszczepu
Transplantologia praktyczna - Tom 1