Transplantologia – medycyna przypadków, czy przypadek medycyny?
Transplantologia praktyczna - Tom 10, Wydawnictwo Naukowe PWN
Kolejny, X tom Transplantologii Praktycznej przedstawia związki transplantologii z innymi dziedzinami medycyny. Autorzy prezentują wiele istotnych sytuacji klinicznych, które z jednej strony są dowodem na potrzebę personalizacji w podejściu do pacjenta, a z drugiej strony mogą stanowić inspirację do postępu w diagnostyce i leczeniu. Zakres poruszanych tematów jest bardzo szeroki i obejmuje zagadnienia począwszy od zastosowania nowoczesnych technik molekularnych w diagnostyce i monitorowaniu pacjentów po transplantacji narządów, a skończywszy na zaawansowanych metodach leczenia.
Monografia, którą przekazujemy w Państwa ręce, potwierdza, że kwalifikacja do transplantacji, samo przeszczepienie narządu oraz późniejsze leczenie immunosupresyjne są oczywiście podstawami transplantologii. Jednak aby „nasz” pacjent cieszył się długoletnim życiem z przeszczepionym narządem, konieczne jest postępowanie biorące pod uwagę szerokie spektrum innych chorób zaliczanych np. do chirurgii, interny, pulmonologii, kardiologii czy immunologii klinicznej. Jednym słowem potrzeba lekarzy o szerokich horyzontach. O tym mówi ta monografia.
Prof. dr hab. n. med. Leszek Pączek
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa
dr hab. n. med. Bartosz Foroncewicz
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie; od 2002 roku doktor nauk medycznych w zakresie chorób wewnętrznych; od 2004 roku specjalista chorób wewnętrznych; adiunkt w Klinice Immunologii Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Akademii Medycznej w Warszawie.
Od 1997 pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Opiekuję się pacjentami z chorobami nerek, wątroby, po przeszczepieniu narządów, z dolegliwościami w zakresie chorób wewnętrznych zarówno na oddziale, jak też w ramach specjalistycznej opieki ambulatoryjnej. Pełniłem obowiązki zastępcy ordynatora oraz kierownika poradni nefrologiczno-transplantacyjnej. Zdobyłem stopień doktora nauk medycznych w 2002 roku i doktora habilitowanego w 2014.
prof. dr hab. n. med. Krzysztof Mucha
Studia Medyczne ukończyłem w 1996 roku. Od 1997 roku pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Posiadam specjalizację z chorób wewnętrznych (2004), nefrologii (2008) oraz transplantologii klinicznej (2011) . Jestem w trakcie specjalizacji z immunologii klinicznej. Zajmuję się pacjentami: z chorobami nerek o różnej etiologii, po transplantacji narządów (nerki, wątroby, trzustki); z przewlekłą lub schyłkową niewydolnością nerek lub wątroby; wymagającymi diagnostyki i leczenia internistycznego; diagnostyki immunologicznej.
Zobacz również
Wirusy w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 9
Transplantologia – sukces oparty na współpracy
Transplantologia praktyczna - Tom 8
Farmakoterapia po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 7
Wyniki odległe transplantacji narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 6
Zakażenia w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 5
Postępy w transplantologii
Transplantologia praktyczna - Tom 4
Nawrót choroby podstawowej po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 3
Nowotwory po przeszczepieniu narządów
Transplantologia praktyczna - Tom 2
Odrzucanie przeszczepu
Transplantologia praktyczna - Tom 1