Postępy w transplantologii

Transplantologia praktyczna - Tom 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013


Tematem wiodącym tomu IV są postępy i zmiany, jakie dokonały się w medycynie transplantacyjnej w ciągu ostatnich dekad. Pierwszy rozdział monografii jest dedykowany pamięci Profesora Jana Nielubowicza. To właśnie on, m.in. razem z profesorem Tadeuszem Orłowskim, tworzyli polską transplantologię. Warto wspomnieć, że rok 2010 był rokiem rocznicowym, minęło bowiem 35 lat od powołania Instytutu Transplantologii, który obecnie nosi imię Profesora Tadeusza Orłowskiego.

W IV tomie dużo uwagi poświęcono m.in. potencjalnym zagrożeniom i korzyściom stosowania komórek macierzystych i leczenia xenoprzeszczepami, postępom w przeszczepianiu nerek, wątroby, płuc, serca, trzustki, a także rogówki. Przedstawiono także nowe możliwości transplantologii wynikające z zastosowania udoskonalonych technik prezerwacji narządów. W długoterminowej opiece nad pacjentem po przeszczepieniu niezwykle istotnym problemem jest właściwe dawkowanie leków immunosupresyjnych, dlatego zaprezentowano zmiany zachodzące w metodologii monitorowania stężenia tych leków.

Prof. dr hab. n. med.  Leszek Pączek Prof. dr hab. n. med. Leszek Pączek

Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa

dr hab. n. med. Bartosz Foroncewicz dr hab. n. med. Bartosz Foroncewicz

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie; od 2002 roku doktor nauk medycznych w zakresie chorób wewnętrznych; od 2004 roku specjalista chorób wewnętrznych; adiunkt w Klinice Immunologii Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Akademii Medycznej w Warszawie.

Od 1997 pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Opiekuję się pacjentami z chorobami nerek, wątroby, po przeszczepieniu narządów, z dolegliwościami w zakresie chorób wewnętrznych zarówno na oddziale, jak też w ramach specjalistycznej opieki ambulatoryjnej. Pełniłem obowiązki zastępcy ordynatora oraz kierownika poradni nefrologiczno-transplantacyjnej. Zdobyłem stopień doktora nauk medycznych w 2002 roku i doktora habilitowanego w 2014.

 prof. dr hab. n. med.  Krzysztof  Mucha prof. dr hab. n. med. Krzysztof Mucha

Studia Medyczne ukończyłem w 1996 roku. Od 1997 roku pracuję w Klinice Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Posiadam specjalizację z chorób wewnętrznych (2004), nefrologii (2008) oraz transplantologii klinicznej (2011) . Jestem w trakcie specjalizacji z immunologii klinicznej. Zajmuję się pacjentami: z chorobami nerek o różnej etiologii, po transplantacji narządów (nerki, wątroby, trzustki); z przewlekłą lub schyłkową niewydolnością nerek lub wątroby; wymagającymi diagnostyki i leczenia internistycznego; diagnostyki immunologicznej.

Zobacz również

Wirusy w transplantologii

Transplantologia praktyczna - Tom 9

Transplantologia – sukces oparty na współpracy

Transplantologia praktyczna - Tom 8

Farmakoterapia po przeszczepieniu narządów

Transplantologia praktyczna - Tom 7

Wyniki odległe transplantacji narządów

Transplantologia praktyczna - Tom 6

Zakażenia w transplantologii

Transplantologia praktyczna - Tom 5

Nawrót choroby podstawowej po przeszczepieniu narządów

Transplantologia praktyczna - Tom 3

Nowotwory po przeszczepieniu narządów

Transplantologia praktyczna - Tom 2

Odrzucanie przeszczepu

Transplantologia praktyczna - Tom 1