Trudne tematy, odc. 8: Czy odmowa leczenia równa się eutanazji?

Drogi Czytelniku, witaj ponownie. Dziękuję, że zechciałeś poświęcić swój czas na tych kilka refleksji i zawartych w nich emocji, które rodzą się przy omawianiu trudnych zagadnień z pogranicza medycyny, psychologii i etyki. Każda ludzka istota ma prawo do lecenia, a w chwili choroby ma prawo liczyć na należytą pomoc medyczną i opiekę. Wśród licznych chorób są również te rzadko spotykane, takie jak schorzenia genetyczne, których leczenie jest tak kosztowne, chorego zwyczajnie na nie stać. Są również choroby przewlekłe, których przebieg jest ostry, gwałtowny i szybko postępujący. W ich wyniku, w razie braku odpowiedniej terapii, pacjent może umrzeć. Dlatego kierując się wiedzą medyczną i sumieniem nie wolno nam żadnego chorego dyskryminować, odsuwać i pozbawiać możliwości dostępu do nowoczesnej terapii ratującej mu zdrowie i życie, nawet wtedy, gdy dotyka to tylko nielicznych chorych. Każdy człowiek ma prawo być leczonym i choć nie zawsze terapia przynosi wyczekiwane efekty w postaci poprawy stanu zdrowia, nie może być pozbawiony szansy na jej wdrożenie, wypróbowanie czy zadziała. Jeżeli pacjent zostanie pozbawiony takiej możliwości to straci jakąkolwiek  szansę na poprawę zdrowia, nie mówić już powrocie do normalnego funkcjonowania.

Trzeba tu także zaznaczyć, że istnieją takie sytuacje, gdzie pomimo leczenia nie widać jego efektów, stan pacjenta się pogarsza, a terapia zamiast pomóc dostarcza mu dodatkowego cierpienia. Jednak sumienie lekarza w tym przypadku pozostaje czyste, gdyż próbował wszelkimi metodami ratować chorego, czynił co w jego mocy i zastosował wszystkie dostępne preparaty medyczne. Każdy człowiek ma wolną wolę i bierze odpowiedzialność za swoje decyzje, które należy uszanować, dlatego też przy pełnej świadomości i realnej ocenie rzeczywistości, po rozmowie z lekarzem może odmówić leczenia.  Zwłaszcza wtedy gdy choroba nieuchronnie prowadzi do śmierci, a zastosowane leczenie może tylko w krótkim czasie odwlec ten wyrok, przysparzając pacjentowi  dodatkowych cierpień. Chory ma prawo spędzić czas, który mu pozostał poza szpitalem, bez badań, operacji i poddawaniu się obciążającej jego schorowany organizm terapii. Każdy człowiek jest indywidualną jednostką i w leczeniu  należy się kierować przede wszystkim jego dobrem, nawet subiektywnie postrzeganym, zrozumieniem jego stanu, wysłuchaniem go i szacunkiem dla niego. Bez względu na wiek, rodzaj choroby, jej zaawansowanie, przebieg, rzadkość występowania i koszty terapii, każdy człowiek powinien być na równi traktowany i mieć możliwość ratowania swego zdrowia i życia, ale też zaprzestania leczenia w sytuacji, gdy jest ono nieskuteczne.

 

Równość.

 

Każdy powinien

Mieć równe szanse

I nie być pominięty

W walce o zdrowie

Jeśli chodzi o ten dar

Nikt nie może zostać sam!