Glikokortykosteroidy

dr hab. n. med. Bartosz Foroncewicz prof. dr hab. n. med. Krzysztof Mucha

Steroidy to  organiczne związki chemiczne. W tkankach roślin i zwierząt wykryto co najmniej kilkaset steroidów, które pełnią rozmaite funkcje. W medycynie najważniejszymi steroidami są cholesterol i jego pochodne oraz hormony steroidowe. Syntetyczne  kortykosteroidy, które stosuje się m.in. u pacjentów z chorobami nerek, wykazują działanie immunosupresyjne, lecz są także silnymi środkami przeciwzapalnymi. Zmniejszają produkcję zapalnych prostaglandyn i leukotrienów, hamują powstawanie i uwalnianie cytokin oraz czynników adhezji komórek. Wpływają na aktywność białych krwinek oraz limfocytów. Hamują też przepuszczalność naczyń włosowatych, zmniejszając obrzęki tkankowe. Dodatkowo, zatrzymują sód i wodę w organizmie, zwiększają wydalanie potasu oraz zmniejszają wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego.

Prednizon, najczęściej stosowana syntetyczna pochodna kortyzonu, po podaniu doustnym wchłania się łatwo, jego dostępność biologiczna wynosi 70-91%, zaś pokarm zwalnia wchłanianie, ale nie wpływa na całkowitą dostępność biologiczną leku. W wątrobie prednizon ulega metabolizmowi do prednizolonu. Wydalanie odbywa się przez przewód pokarmowy i nerki.